ഉള്ളിലൊരു വെയില് ഒളിപ്പിച്ചു
പെയ്യുന്ന ഈ മഴകള്
എന്നെ പൊള്ളിക്കുന്നുവെന്ന്
നീ ഒരിക്കലും അറിയരുത്.
കലങ്ങി മറിഞ്ഞ
അക്ഷരങ്ങളുടെ കടലില്
ചത്ത് മരവിച്ചത്
എന്റെ ഹൃദയമായിരുന്നെന്നു
നീ തിരിച്ചറിയരുത്.
ചാറ്റ് വിന്ഡോയില്
ഞാന് കയറ്റിവിടുന്ന
ചിരിക്കുന്ന മുഖങ്ങള്..
അവയെ മാത്രം വിശ്വസിച്ചേക്കുക..
ഉള്ളിലൊരു വെയില് ഒളിപ്പിച്ചു
ReplyDeleteപെയ്യുന്ന ഈ മഴകള്
എന്നെ പൊള്ളിക്കുന്നുവെന്ന്
നീ ഒരിക്കലും അറിയരുത്.
-കവിത ഒളിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടീ വരികളിൽ! ആശംസകൾ!
ഉള്ളിലൊരു മഴയും പുറത്ത് വെയിലും...
ReplyDeleteചിലനേരങ്ങളിൽ തിരിച്ചും..
ഞാൻ പറഞ്ഞൊരു ‘നുണ’യെ എന്നേക്കാളേറെ ഓർത്ത് വെച്ചതാരാണെന്നറിയാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ....
കൊച്ചു വരികളിലെ കവിത ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..
ReplyDeleteമിത്രമേ,
ReplyDeleteഈ കവിതയെപ്പറ്റി ഉള്ളതു പറഞ്ഞാൽ, ബ്ലോഗിലെ പതിവു ‘പുറംചൊറിയ‘ലാണന്നു താങ്കൾ ധരിച്ചേക്കും. ഉള്ളിൽ വെയിലൊളിപ്പിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്ന വാക്കുകൾക്കു മുന്നിൽ ....
നന്ദി എല്ലാവര്ക്കും... :)
ReplyDeleteവളരെ നന്നായി
ReplyDeleteപ്രിയ ജൂണ്,
ReplyDeleteഈ പേര് സ്വീകരിച്ചതിലാണ് യഥാര്ത്ഥ കവിത!
സ്മൈലി എന്ന വാക്ക് മലയാളത്തിനു തന്നതിന് നന്ദി.
കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു.
ഭാവുകങ്ങള്.
good
ReplyDelete:-)
വൈകിയാണെങ്കിലും ബൂലോകത്തേയ്ക്ക് സ്വാഗതം
ReplyDelete